Saskia (gefingeerde naam, 29): Mijn hartslag voelen en zweten zijn al triggers.
Saskia is van haar 15e tot haar 22ste misbruikt en mishandeld. Na alle therapieën bleef ze klachten houden: angst, moeite met intimiteit en haar lichaam. Daarbij kampt ze al meer dan 16 jaar met een eetstoornis. Ze heeft angst voor mannen, om alleen te zijn en ervaart altijd een onveilig gevoel.
Loes: “Na bijna 4,5 jaar tobben, rekende ik dankzij Bokspyschotherapie af met mijn loodzware depressie. Er kwam weer licht, lucht en ruimte in mijn leven. Mijn huis werd weer een veilig thuis. Ik ben dankbaar voor de subtiele veranderingen die zich geheel onmiskenbaar manifesteerden vanaf het moment dat ik mijn eerste stap in de ring zette.”
Geen verhaal over het verleden, maar over het heden. Over herstel en dat dat mogelijk is. Dat las ik vaak genoeg. Alleen vroeg ik me altijd vertwijfeld af hoe dat dan mogelijk was. Ik zal niet de enige zijn die door omstandigheden in een groot diep gat viel. Een gat waar de angst regeert en waar het zo zwart en uitzichtloos is, dat de dood eigenlijk nog de enige oplossing lijkt. Dacht ik... Mijn hulp bleek uit onverwachte hoek te komen: de hoek van de boksring. Dankzij Bokspsychotherapie kroop ik langzaam weer uit dat zwarte gat, terug naar het licht. Graag deel ik mijn verhaal in de hoop andere mensen te inspireren en daarmee nieuw perspectief te bieden.
Eveline (gefingeerde naam, 30) Ik kom in mijn eigen kracht en in contact met mezelf en mijn emoties.
Eveline is een kind van twee psychiatrische patiënten. Sinds haar 18e volgt ze verschillende therapieën. “Door de dramatherapie die ik volg, ben ik meer in mijn lijf. Daardoor kan ik veel boosheid voelen. Ik vind het moeilijk dat te uiten. Ik had al langer het idee dat boksen iets voor mij zou kunnen zijn, maar durfde de stap niet te zetten.