Een greep uit een aantal praktijkcases van mensen die door In2Box deskundig en met positief resultaat zijn geholpen.
Loes: “Na bijna 4,5 jaar tobben, rekende ik dankzij Bokspyschotherapie af met mijn loodzware depressie. Er kwam weer licht, lucht en ruimte in mijn leven. Mijn huis werd weer een veilig thuis. Ik ben dankbaar voor de subtiele veranderingen die zich geheel onmiskenbaar manifesteerden vanaf het moment dat ik mijn eerste stap in de ring zette.”
Geen verhaal over het verleden, maar over het heden. Over herstel en dat dat mogelijk is. Dat las ik vaak genoeg. Alleen vroeg ik me altijd vertwijfeld af hoe dat dan mogelijk was. Ik zal niet de enige zijn die door omstandigheden in een groot diep gat viel. Een gat waar de angst regeert en waar het zo zwart en uitzichtloos is, dat de dood eigenlijk nog de enige oplossing lijkt. Dacht ik... Mijn hulp bleek uit onverwachte hoek te komen: de hoek van de boksring. Dankzij Bokspsychotherapie kroop ik langzaam weer uit dat zwarte gat, terug naar het licht. Graag deel ik mijn verhaal in de hoop andere mensen te inspireren en daarmee nieuw perspectief te bieden.
“Na de Bokspsychotherapie voelde ik mij opgelucht en zelfverzekerder. Ik heb door de sessie echt een oud angststukje uit mijn systeem kunnen ervaren, waarmee ik nu ook in het hier en nu beter kan dealen.”
Terwijl zij van mening was dat zij voor goed had afgerekend met spoken uit het verleden, werd ze tijdens een training Bokspsychotherapie onverwachts geconfronteerd met een aantal triggers. Hierdoor vertrok ze enigszins gedissocieerd naar huis in de wetenschap dat er diep van binnen nog iets zat waar ze de vinger zelf niet op wist te leggen.
Marijke (PTSS en depressie:) "Via de huisarts kwam ik bij Masja Otter. De lichaamsgerichte manier van werken slaat erg goed bij mij aan.
Het boksen heeft me enorm snel van mijn depressie afgeholpen. Na 8 sessies wilde ik nog verder leren hoe ik mijn gevoelens zelf kan voelen via mijn lichaam. Dat is niet makkelijk."
Eveline (gefingeerde naam, 30) Ik kom in mijn eigen kracht en in contact met mezelf en mijn emoties.
Eveline is een kind van twee psychiatrische patiënten. Sinds haar 18e volgt ze verschillende therapieën. “Door de dramatherapie die ik volg, ben ik meer in mijn lijf. Daardoor kan ik veel boosheid voelen. Ik vind het moeilijk dat te uiten. Ik had al langer het idee dat boksen iets voor mij zou kunnen zijn, maar durfde de stap niet te zetten.
Saskia (gefingeerde naam, 29): Mijn hartslag voelen en zweten zijn al triggers.
Saskia is van haar 15e tot haar 22ste misbruikt en mishandeld. Na alle therapieën bleef ze klachten houden: angst, moeite met intimiteit en haar lichaam. Daarbij kampt ze al meer dan 16 jaar met een eetstoornis. Ze heeft angst voor mannen, om alleen te zijn en ervaart altijd een onveilig gevoel.
Chiel Grishaver (62): “Dit had al twintig jaar terug gemoeten. Ik boek zoveel vooruitgang. Ik heb thuis de boel niet meer gesloopt. Geen nachtmerries meer, geen herbelevingen.”
Chiel Grishaver werd in zijn jeugd misbruikt, mishandeld en verdronk bijna. Als ook zijn 3-jarige dochtertje wordt vermoord, is dat de genadeklap. De angsten, nachtmerries en woedeaanvallen die sindsdien zijn leven beheersen, gaat hij boksend te lijf.
Eveline (gefingeerde naam, 30) Ik kom in mijn eigen kracht en in contact met mezelf en mijn emoties.
Eveline is een kind van twee psychiatrische patiënten. Sinds haar 18e volgt ze verschillende therapieën. “Door de dramatherapie die ik volg, ben ik meer in mijn lijf. Daardoor kan ik veel boosheid voelen. Ik vind het moeilijk dat te uiten. Ik had al langer het idee dat boksen iets voor mij zou kunnen zijn, maar durfde de stap niet te zetten.
Saskia (gefingeerde naam, 29): Mijn hartslag voelen en zweten zijn al triggers.
Saskia is van haar 15e tot haar 22ste misbruikt en mishandeld. Na alle therapieën bleef ze klachten houden: angst, moeite met intimiteit en haar lichaam. Daarbij kampt ze al meer dan 16 jaar met een eetstoornis. Ze heeft angst voor mannen, om alleen te zijn en ervaart altijd een onveilig gevoel.
Loes: “Na bijna 4,5 jaar tobben, rekende ik dankzij Bokspyschotherapie af met mijn loodzware depressie. Er kwam weer licht, lucht en ruimte in mijn leven. Mijn huis werd weer een veilig thuis. Ik ben dankbaar voor de subtiele veranderingen die zich geheel onmiskenbaar manifesteerden vanaf het moment dat ik mijn eerste stap in de ring zette.”
Geen verhaal over het verleden, maar over het heden. Over herstel en dat dat mogelijk is. Dat las ik vaak genoeg. Alleen vroeg ik me altijd vertwijfeld af hoe dat dan mogelijk was. Ik zal niet de enige zijn die door omstandigheden in een groot diep gat viel. Een gat waar de angst regeert en waar het zo zwart en uitzichtloos is, dat de dood eigenlijk nog de enige oplossing lijkt. Dacht ik... Mijn hulp bleek uit onverwachte hoek te komen: de hoek van de boksring. Dankzij Bokspsychotherapie kroop ik langzaam weer uit dat zwarte gat, terug naar het licht. Graag deel ik mijn verhaal in de hoop andere mensen te inspireren en daarmee nieuw perspectief te bieden.